การเดินทางครั้งนี้ผมเลือกวันที่ 12-17 พฤศจิกายน 2563 เพื่อให้สอดคล้องฤดูใบไม้เปลี่ยนสี ซากุระฤดูหนาว และงานเทศกาลไฟประจำเมืองนาโกย่า ผมเลือกเดินทางในคืนวันที่ 11 พฤศจิกายน เพื่อให้ไปถึงเช้าวันที่ 12 ตามกำหนดการ สนามบินปลายทางคือชูบุเซนแทร์-นาโกย่า
แต่เพราะความไม่ชินกับสนามบินชูบุ และการหาเคาเตอร์แลกตั๋ว JR-Pass ไม่เจอ(จริง ๆ เคาเตอร์ก็อยู่แค่เอื้อมแต่ ผมมัวแต่เล็งป้าย JR-pass เลยเดินข้ามไปมา 2-3 รอบ) กว่าจะแลกตั๋วเสร็จ ก็ได้เวลาอาหารเที่ยงพอดี เลยทำให้ผมเสียเวลาที่สนามบินประมาณ 2 ชั่วโมง กว่าจะออกเดินทางเข้าตัวเมืองนาโกย่า เมื่อเดินทางถึงเมืองนาโกย่า
ก็นำกระเป๋าไปฝากไว้ที่พักทีจะมาพักคืนหลังสุด ซึ่งก็อยู่ห่างจากสถานีรถไฟประมาณ 5 นาที เมื่อเดินทางไปถึงทำเรื่องฝากกระเป๋า แต่กว่าจะฝากกระเป๋าเสร็จก็ใช้เวลาไปพอสมควร จึงเดินทางต่อไปยังเมืองทาคายามะ ใช้เวลาเดินทาง 2 ชม. เมื่อเดินทางไปถึงก็เริ่มมืดแล้ว ทำให้วันนี้เดินทางอย่างเดียว ไม่ได้เที่ยวไหนเลย จึงเดินทางไปที่พักที่จองไว้ เมื่อเช็คอินเสร็จก็ได้เวลาอาหารเย็น จึงถามเจ้าของร้านว่ามีร้านอาหารแนะนำมั้ย
เห็นว่าแถบนี้เนื้อฮิดะขึ้นชื่อเจ้าของร้านก็แนะนำมาให้ร้านนึง บอกว่านักท่องเที่ยวนิยมไปกัน เพราะมีพนักงานพูดภาษาอังกฤษได้ ระหว่างทางไปร้านก็แวะถ่ายรุปไปตามทาง พอไปถึงร้านพบว่าทัวร์ลง ร้านไม่ว่าง ถ้าจะรอต้องรอประมาณครึ่งชั่วโมง หันไปถามเพื่อนว่าโอมั้ย หลังจากคุยกันสักพัก จึงสรุปว่าไปหาอย่างอื่นทานแล้วกัน จึงเดินหลงโน่นหลงนี่ไปเรื่อย ๆ พบร้านปิ้งย่างร้านนึง อยู่ค่อนไปทางท้ายถนน บรรยากาศคล้าย ๆ กับร้านพวกอิซากายะ แต่เป็นปิ้งย่าง ในตอนแรกว่าจะไม่นะ แต่อากาศเริ่มเย็น และหิวมาก เลยเอาก็เอา
พอเข้าไปเจ้าของร้านและพนักงานค่อนข้างแปลกใจ น่าจะเพราะไม่คิดว่าจะนักท่องเที่ยวมาร้านแบบนี้ พนักงานก็ดูเก้ ๆ กัง ๆ เพราะภาษาอังกฤษก็ไม่ค่อยถนัด เลยมองหน้ากัน เอาล่ะซิ แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี โดยร้านนี้จะมีอาหารเป็นเซ็ตหลักคือปิ้งย่าง เลือกเป็นชุด โดยเขาจะถามว่าทีคน และทานอะไรกัน ถ้าทานหมู 3 คนก็จะเอาผักและเนื้อ รวมถึงเครื่องต่าง ๆ มารวมกันสำหรับ 3 ท่าน แต่ก่อนที่จะอาหารจะมาส่ง ตามธรรมเนียมร้านปิ้งย่าง จะมีออเดิร์ฟมาให้ เป็นไก่ย่าง โดยจะรับหรือไม่รับก็ได้ แต่จะคิดเงินเพิ่มนะ แต่ด้วยอุปสรรคทางภาษาของทั้ง 2 ฝั่ง ทำให้ออเดิร์ฟไม่ได้มา อาหารจะออกมาเป็นเซ็ตคล้าย ๆ กับอาหารฝรั่ง แต่เขาจะใช้เตาเพียงเตาเดียว เรียงตามลำดับจากอ่อนไปเข้ม เพื่อให้อาหารในกระทะมีกลิ่นและรสชาติสอดคล้องกันไป ไม่ขัดกัน เรียกว่าเข้าใจทำเลยทีเดียว โดยเมื่อทานหมดอย่างแรก เขาจะเข้ามาผสมอันต่อไป เรื่อย ๆ จนจบ และปิดท้ายด้วยไอศครีม เมื่อทานกันเสร็จ จ่ายเงินเรียบร้อย เปิดประตูปั๊ป เข้าใจความรู้สืกของเนื้อที่อยู่ในช่องแช่เลยทีเดียว เดินกลับที่พักกันแบบสั่น ๆ ได้กดตู้ให้พอคลายหนาว ใครที่อ่านไม่ออกให้สังเกตุสีป้ายครับ สีแดงคือร้อน สีฟ้าคือเย็น ถ้าตู้ไหนที่ของเย็นกับร้อนที่เราต้องการวางไว้ใกล้ ๆ กัน แนะนำให้ตั้งสติดี ๆ ถ้ามือสั่นอาจจะกดพลาดได้ เมื่อถึงที่พัก ก็คุยกันสักพัก แล้วก็แยกย้ายกันไปนอน พรุ่งนี้ต้องเดินทางไปชิราคาวาโกะแต่เช้า จองรถเที่ยวแรกไว้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น